Hans Verhagen

Hans Verhagen is een Nederlandse dichter. Hij is geboren in Vlissingen op 3 maart 1939.

 

Dichtbundels:

• Anatomie van een Noorman (1961)
• Sterren Cirkels Bellen (1968)
• Duizenden zonsondergangen (1971)

Thema's:

De combinatie van het onpoëtische en het romantische

Later is zijn stijl uitsluitend romantisch. De thema’s liefde, moederschap en verlies komen aan bod.

Prijzen:

In 2009 werd de P.C. Hooft-prijs voor poëzie aan hem toegekend.
"vanwege zijn humor, zijn engagement, zijn poëtische durf en eigenzinnigheid".

Gedicht:

 

Zelfportret

Stralend-witte vader,
in een snorrende wolk hommels
op de aarde neergedaald.

Lieve moeder in het groen gelegen,
brandende van boterbloemen;
bunkers.

Zing ik als de kindren zongen,
bommen, bommen, goede bommen,
op de aarde neergedaald.
---------------------------------------------------------

Uit: 'Duizenden zonsondergangen', 1972.

 

Gedichtenanalyse:

Titel:

De titel spreekt in mijn ogen voor zich. Hans Verhagen geeft hier een zelfportret. Is het een portret van zijn eigen leven of beschrijft hij het leven van een fictief personage? Dat wordt niet duidelijk uit de tekst.

Ik vind dat de titel weinig met het gedicht te maken heeft. Als je alleen de titel te zien krijgt, verwacht je een volledig andere inhoud. Bij het woord zelfportret verwacht ik een vrolijke beschrijving van het leven. In het gedicht draait dit echter helemaal anders uit.   

Lyrisch-ik:

Het gedicht is niet gericht tot een specifiek persoon. Het is gericht naar de lezer in het algemeen.

De ik-persoon kijkt niet toe, maar heeft toegekeken. Er wordt een gebeurtenis uit het verleden voorgesteld. Hij geeft een beeld weer, dat hij in zijn hoofd heeft. De ik-persoon beschrijft herinneringen aan zijn jeugd. Hij geeft de lezer een kijk in zijn onderbewustzijn.

Thema:

Ik denk dat het gedicht zich afspeelt in de periode van de Tweede Wereldoorlog. De tijd waarin Hans Verhagen leefde en waarin hij opgroeide. Hij beschrijft het verlies van zijn beide ouders. Zijn vader is al eerder gestorven. Zijn moeder sterft tijdens de oorlog tijdens een bomaanslag.

Ik denk dat Hans Verhagen tijdens zijn jeugd, zijn beide ouders verloren is. Het kan ook zijn dat dit het leven van een fictief personage voorstelt. Uit het gedicht wordt duidelijk dat beide ouders gestorven zijn. De vader stierf vroeger dan de moeder. De moeder stierf tijdens de oorlog.

De woorden bommen en bunker spreken mij aan. Ze zijn in mijn ogen een duidelijke verwijzing naar de oorlog.

Ik vind dat het gedicht een bepaalde onmacht uitstraalt. In het begin lijkt het gedicht heel vredig. Je merkt wel dat vader en moeder zijn gestorven, maar ze worden heel mooi en liefdevol beschreven. In de laatste strofe wordt er ineens gesproken over bommen. Het gedicht krijgt een donkere gloed over zich heen. Je krijgt een gevoel van onmacht, een bomontploffing valt immers niet te overleven.

Vorm, vers en strofebouw:

Het gedicht bestaat uit vier strofen van telkens drie verzen. Het gedicht rijmt absoluut niet.

Rijm en klank:

In het gedicht komen geen rijm- en klankpatronen voor. Alle woorden en zinnen staan afzonderlijk van elkaar en vertonen geen enkele gelijkenis.

 

Bronnen:

Anoniem. (2014, december 3). Hans Verhagen. Opgehaald van Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hans_Verhagen

Mulder, M. (2009 ). Hans Verhagen. Opgehaald van Literatuurinzeeland: https://www.literatuurinzeeland.nl/menu/biografie/verhagen

Nijhoff, M. (1980). Spiegel der letteren. Jaargang 22 . Opgehaald van DBNL: https://www.dbnl.org/tekst/_spi007198001_01/_spi007198001_01_0001.php